Imelday May
|
 |
Wanneer we het hebben over een indrukwekkende metamorfose is dit er wel eentje dat kan tellen. Ik herinner me het nog net als gisteren toen we in 2008 in het bezit kwamen van Imelda May haar album 'Love Tattoo'. In 2003 bracht ze haar debuutalbum 'No Turning Back' uit maar toen bleef ze nog ver onder de radars. Mede door haar aantreden bij Jools Holland begon deze Ierse sinds toen aan een vervoering van de wereld en liet ze haar rol als zangeres bij Jeff Beck achter zich. Op bijna alle podia was ze te zien tot op Blues Peer toe. Het was een wervelwind over het podium met nummers als 'Johnny Got a Boom Boom' en 'It's Your Voodoo Working'. Mijn tot dusver laatste ontmoeting met haar was op Sjock 2015 en eerlijk, toen had ik al zoiets van een gedachte dat ze een andere richting zou gaan inslaan. Die crossroad is er dus duidelijk gekomen. Na de albums 'Mayhem' (2010) en 'Tribal' (2014) is met deze 'Life.Love.Flesh.Blood' de totale omschakeling een feit. Meteen na het uitbrengen van dit album schoot deze Ierse in haar land naar n°2 in de 'Irish Album Charts'. Als voorgift op dit album kwamen er reeds 3 singles uit 'Call Me'(2016), 'Black Tears', en 'Should've Been You' (beiden 2017) en meteen verkeerde de wereld voor deze Imelda May weerom in schok. Voor de liefhebbers is er door de enorme populariteit van deze Ierse schoonheid ook een keerzijde, want door bij 'Live Nation' te gaan zal ze enkel en alleen nog op de grotere podia te zien zijn. Om volledig met haar imago van 'Rockabilly chick' te kappen ging ze voor dit nieuwe album in zee met de Amerikaanse singer-songwriter en producer Henry 'T-Bone' Burnett III. Met dit zeer smaakvolle album neemt ze haar toevlucht tot een mix van soul, jazz en soft rock en voor diegene die ervoor niet zozeer overtuigd waren door haar vocale capaciteiten moeten nu met deze 'Life.Love.Flesh.Blood' meer dan overduidelijk hun mening herzien. 'Call Me' is naast de eerste single uit dit album ook de opener van de full-cd. Opmerkelijk is dat op dit album Imelda May zich ook profileert als een volmaakt songwriter want aan alle nummers heeft ze haar eigen inbreng gehad waarvan ze er zelfs 6 helemaal alleen van haar hand zijn. Op de buitengewone mooie ballad 'Black Tears' is er het gastoptreden van Jeff Beck waarbij beiden ons in vervoering brengen door een 'touch of country'. De 3de single uit dit album is met 'Should've Been You' een meer up-tempo nummer maar het blijft de intimiteit behouden waarmee dit album is aangevat waarna ze met 'Sixth Sence' toch enigszins terug grijpt naar haar verleden. Totally relaxed is zonder meer 'How Bad can a Good Girl Be' waarop ze zichzelf zowel kwetsbaar als verleidelijk opstelt. Op 'Human' zingt ze over de teleurstellingen in haar leven waarbij ze zonder meer doelt op haar voorbije huwelijk met gitarist Darrel Higham dat spaak liep in 2015. 'When It's My Time' is met zoveel gevoel gebracht dat je er stil van wordt, een nummer dat een top country ballad zou kunnen worden ondanks al het gevoel voor soul en jazz en eentje waarop Jools Holland zijn intrede doet. Met het storytellende 'The Girl I Used To Be' krijgen we nog het lichtjes intens rockende 'Leave Me Lonely'. 'The Longing' is een rauwer nummer waarop ze bij het schrijven ervan hulp kreeg van 'T-Bone' Burnett. Met ' Flesh and Blood' zijn we toegekomen aan een meer exotisch nummer door het gevoel van ritme. De rockabilly fans uit het verleden zullen de Imelda May van destijds wel een beetje missen maar voor de muziekliefhebber 'tout court' en ook voor mezelf mag ze op deze ingeslagen weg nog wel een tijdje op deze meer passionele weg doorgaan. Super, I feel Love...
|
|
tracks: 01. Call Me |
|
more info: year: 2017 artist: Imelda May label: Decca Records musicians: Imelda May: vocals special appearances: Jeff Beck #02
|
|